Frankie says relax!

Sabah sabah sörf alanı...

Wasssup dude? Evet, doğal rasta halini almış saçlarımdan kurtuldum, yemeğimi yedim, fotoğrafları jpege çevirdim, ve yine bilgisayar başındayım. Peki bugün Allah için ne yaptım? Aslen bugünün PWA da geçirmiş olduğum (geçen sene dahil) ve geçireceğim günlerden çok bir farkı olduğunu söyleyemem, bütün gün kuledeydim, kayıt tuttum, Fransızca konuştum, mutlu oldum. Bir de bir turda 7 kişiyi diskalifiye ettik, komediydi. Başka da bir olay yok.

Sinir bozukluğu var, ben etrafta "yahu fotoğraf çekiyorum ben" diye dolaşırken bir gazeteci amcanın çektiği fotoğrafları görüp ezildim. Öyle böyle bir ezilme değil. Baktım salyalarım akarak fotoğraflara, ama kimse görmedi. Kafamı 45 derece sağa eğip basın ofisinden çıktım. Kendimi "Ama onun lensleri... Makinası... Falan... Üüü..." şeklinde avutmaya çalıştıysam da olmadı.

Ben fotoğraf çekerken benim yapmam gereken işi yapan Frank.

Bu arada yaldır yaldır sallanan bir kulemiz var. Ne zaman yıkılacak diye bekliyoruz. Bu sağdaki de kulemizin manzarası, yani uzun mesafe manzarası değil tabii, ama aşağı bakılınca bu gözüküyor işte. Gençlik sörf seyrediyor çılgınca, bir bu kadarı da kuleye tırmanıp orasından burasından izliyor yarışı. Kule yamuldu, bildiğiniz yamuldu. Zaten Roberto her yürüdüğünde sallanıyoruz, Allahtan minder alıp minderlere yaydık da, redbullarımızla lüks içinde bir hakemlik sürecine girdik. Ve evet, yine cümlelerin kontrolünü kaybediyorum.

Yorgunum, ama güzel yahu. Bir de dizlerimi yaktım yine, yaktım dediğim, güneşten. Hiçbir yerim yanmadı ve dizlerim yandı. Evet, zeka fışkırıyor her yerimden:).