They put a man on the moon (menondımuuuuuun)

Daha Elvis bir insan yok sanırım şu okulda..

Zamanında benim de, sesi duyulmayan bir soprano olarak karıştığım ve içinde kaybolduğum bir oluşum Bümk Rock Korosu. Tabii benim şefim Gizem Oruç idi, ama Ozan'a da saygımız ve sevgimiz sonsuzdur-evet, mezun olup da yeni gelenlere boş konuşan eski üye izlenimini de yarattıktan sonra sanırım konuya dönebilirim.

Bir Linkin Park solisti olarak Ozan...

Bu hafta sevgili müzik kulübümüzün sevgili rock korosunun konseri vardı ve ben de fotoğraf çekmek ve konseri izlemek için GKM'de hazır ve nazırdım. Müzik camiasının vazgeçilmez fotoğrafçısı Yargı Beyler de oradaydılar, kendisinin lenslerine uzaktan kıskanç bakışlar attım, çekinmedim. "Aman rahatsızlık vermeyeyim" ile "ama burdan bi şey gözükmeyor" cümleleri arasında gidip geldim, konser salonunda, izleyicilerin arasında "takıldım". Söz konusu takılmaca esnasında GKM'nin ışık sistemine ve orkestranın dizilişine küfretmeyi de ihmal etmedim, ihmal etseydim ayıp olurdu zira.

Ama Allahaşkına, zavallı Barış'ın haline bakın, tamam, Bowie kılıklı bir insan kendisi ama uzaydan geliyor diye illa mavi ışık mı basmalıyız ona? Hı? Sorarım. Mundar ettiniz mis gibi çocuğu.

Konuyla alakasız alıntı: "Hey Bowie, do you have one really funky sequined space suit?"

Demek istediğim şu ki; konser güzeldi, gerçi ben çok dikkatli dinleyemedim/izleyemedim ama olsun. Ozan'ın ve orkestranın ellerine, koristlerin seslerine sağlık. Ayrıca en iyi poz veren solistler: Barış, Mete ve Ceren, dersten sonra sizinle görüşmek istiyorum. Bu arada fotoğrafları baktıkça sevmekten vazgeçmeliyim bence artık. Zira her seferinde ilk bakışımda inanılmaz moralim bozuluyor, baktıkça "aslında arada iyiler de varmış yea" diyorum, ama moral bozukluğu geçmiyor.

Ve konser olmasa da fotoğraflar Ceren'in "Paradise City"siyle kapanıyor:



Yarın tamamen amaçsız kütüphaneye kapanmalar beni bekler, ehühü.