Final Countdown

Her fırsatta ders çalışan mühendis arkadaşlarımın kafasına dikilip "Nabıyon? Çalışıyon mu sen? Sınavın mı var? İşte benim de sınavım falan yok biliyo musun? Hehehehe hadi bakalım..." diyen bir insanım ben. Düşünün, üç oda arkadaşım da mühendisti ve benim en büyük zevkim, salona çıkıp hohohoho efektiyle gülüp tekrar odama girmekti. Zira psikolojik danışmanlık okuyordum, ve mühendislere göre çok daha rahat bir hayatım vardı. Gerçi sabahlamamız da boldu, salağa bağlamamız da, ama sanırım onlar hep son dakikaya bırakmaktan oluyordu. Ayrıca şu gerçeği de kabul etmek zorundayız ki:



Evet, yine son dakikaya bıraktım. Bugün beşe kadar proje teslim ediyorum, sonra muhtemelen bir nefes alıp iki gün sonraki sınava çalışmaya başlıyorum-çünkü sınav için ülkemizde uygulanan bir sürü testi tüm değerleriyle ezberlemem gerekiyor. "Sorun değil ya, okuruz yea" deyip bunu geçtikten hemen sonraki güne, aynı ders için bir ödev hazırlıyor ve sınava çalışıyorum. Heleloy efektiyle bunu da geçtikten hemen sonra staj raporumu hazırlayıp vermem lazım, hatta bunun için Enka'ya gidip değerlendirme formumu almam lazım, ne ara yapacağımı bilmiyorum.

Yani, evet, rahatız, tamam, ama ulan, yaysaydınız şunu iki haftaya be. Mühendislerin ahı mı tuttu, noluyor, anlamıyorum. Hani evet, cuma günü her şey bitmiş olacak, ama ben de bitmiş olacağım be bölüm.

Hep böyle yapıyorsun.

Dipnot: Final dönemi için size şu şarkıyı hediye ediyorum ki hepimize az buçuk bir eğlence olsun.