21 Ocak 2010 Perşembe

Bir dönerin daha sonuna gelirkene...

Hala doymadığınızı fark etmek acı olmuyor mu sayın seyirciler?

O değil son derece İzmir'deyim. Az önce Polat Alemdar mermer masayı yumruğuyla kırdı, onun şoku içerisindeyim. Hakkaten yahu, ne diyordum ben?

İstanbul'dan ayrılmadan önceki 10 günde, yurtta beraber kalmış olduğumuz iki sevgili insanı değişim programlarıyla oralara buralara yolladık. Artık iki farklı kıtada temsilciliklerimiz mevcut.

Bunlar Selin'i ABD'ye göndermeden önce vuku bulanlar:


Bunlar da Çiğdem'i Danimarka'ya göndermeden önce:


Bunun dışında Cmena ablamızı tamirden almış olmanın mutluluğu, ve 8 saatlik yolculuğun uykusuzluğuna sahibim. Tatili henüz başlamış saymıyorum, başlasın da atraksiyondan atraksiyona (ya da koltuktan koltuğa) atlayayım istiyorum. Aileme de henüz yeterince yabışamadım zaten.

Ay lav tembellik.

2 yorum:

libérateur dedi ki...

erginin mayışıklığı.
çiğdemle erginin marie claire mutlu aile pozu. ya da her erkekin arkasında komik bi kadın vardır betimlemesi.! eheh
neyse iyi tatiller.

çid dedi ki...

sevgili liberatör,
nil ile çiğdem'i çekmeye çalıştığın fotoda bir gariplik yok mu sence de? var. ortalayamamışsın!