Mutfaktaki deneysellik, eve gelinen saatle ters orantılı. Vakitle değil, vakit yaratılır mutlaka, ama eve ne kadar geç gelirseniz o kadar üşeniyorsunuz. Mesela ben bugün yarım saat geç geldim, yolumu uzatıp markete uğradığım için, sonra da ölesiye üşendim. Gerçi yine atraksiyon oldu, ekmek üzerine domates, biber, beyaz peynir koyup, üzerini zeytinyağı ve fesleğenle süsledim, fırına attım. Ne oldu, peynir erimek yerine yanmayı seçti. Mutfak çabalarında insanın hevesini kıran şeyler bunlar...
Bir de bunları yaptım. İlki, bir bağ için logo denemesi olacaktı, ama sonra baktım olmayacak, öyle kaldı...
Bir de şunlar var; kendileri ayrıldığım işyerindeki Argun Bey ve Billur Hanım'a veda ve teşekkür hediyesi olmakta.
Bunların içleri kurabiye ile dolacak sayın seyirciler. Kurabiyeleri de kendim yapacaktım, ama tartım yok, deneyselliğim hiç yok, o yüzden vazgeçtim. Bu da yabışmadan önceki halleri:
Nilipek her şey için teşekkür eder.
4 yorum:
nilipek keşke bana da bişeyler için teşekkür etmek istese de; öyle kavanozlar yapsa..=)
~~
eline sağlık, süper olmuş.
teşekkür ederim, ehih:)
peki ych kimdir?
logo denemesi çok güzelmiş ki
ehihi teşekkürler kuzu:)
Yorum Gönder