"Sorular vardı haykı rıı şııı ndaa"

• Okul başladı, hatta ilk haftayı bitirdik sayılır. Diğer dönemlerden biraz daha ağır olacak gibi gözüküyor, sanırım mühendis arkadaşlarımla o kadar da dalga geçemeyeceğim bu sefer. Halbuki karşılarına geçip KAH KAH KAH diye gülüyordum, ne güzeldi, ama şöyle bir avuntum var; onlar da benim karşıma geçip gülemeyecekler. Dolayısıyla; I WIN! hohohohihihihihi....

• O değil de ALL HAIL TO CAPS LOCK demek istiyorum. Hatta bu konuda makale yazmak istiyorum. Bunca yıl değerini bilememişim bu tuşun. Icq olsun, mIRC olsun, çeşitli ortamlarda dışlamışım. Ayıp etmişim.

• Ayrıca sanırım patates bağımlısı oldum.

• Çiğdem doğdu geçenlerde, onu kutladık çılgınca. Çiğdem'le bağlantısını kurabileceğiniz her insan oradaydı sanırım, muhabbetler, fotoğraflar havada uçuştu, bir doğumgünü klasiği olarak pasta dağıtımı yaşandı-ki pasta seçiminden dolayı Sena Hanım'ı da kutluyorum buradan, resmen tadı damağımda kaldı lan. Çiğdem'in elbet doğumgünü kutlu oldu, ancak kesinlikle gecenin en güzel ayrıntısı önümüzde durup bize akşam sekizde kimlik kontrolü yapan polis amcalardı. Bir süre olayı yorumladık, sonra üzerinde durmadık.

• En önemlisi: Lemur+Yora konseri. Evet bütün bu girizgahı ve zırvalamaları aslen bu maddeye ulaşma yolunda oyalanmak için yazdım. Üstelik elimizde kayıt da yok, görüntü ya da sese dair, sadece fotoğraflar var, onlar da "indie camiasının vazgeçilmez fotoğrafçısı" Yargı Erel tarafından çekildi. Sağ tarafta gördüğünüz, kuzu insan, Deniz, muhtemelen Halbuki adlı şarkıyı söylemekte. Yine de fotoğraflardan yola çıkmadan, kronolojik gidersek, ben Taylan Abi'nin "ne güzel çalıyormuşsunuz siz" cümlesine vurgu yapmak istiyorum. Bir de Yora'nın bize ne kadar sahip çıktığına, gerek soundcheckte, gerek konserde.

• Konserde güzel bir topluluk vardı seyirci olarak. Müzik kulübü hemen hemen topyekün oradaydı, oda arkadaşlarım oradaydı, Görkemler oradaydı, Yora'yı seven, Lemur'a da destek olmak isteyen herkes oradaydı. Demomuz olmadığı için tabii ki çok fazla eşlik edemezdi insanlar, ama yine de desteklerini hissediyorduk. Ayrıca şu solda gördüğünüz bateristimiz Ergin'i ben bu kadar huzurlu görmedim lan hiç. Kim derdi ki bu adam konserin sonunda gaza gelecek, acaip ataklara girecek, öyle ki bi an Deniz'i bile bastıracak, sonra fark edip normale dönecek:)

• Sanırım konser herkes için güzeldi. Bizim için sahnede olmak güzeldi, kendimizi duyuyorduk, seyirciyi sevmiştik, gaza bile gelmiştik. Yorumlar da güzel geldi hep, dolayısıyla konser sonrası egomuz tavan yaptı cümleten, ertesi gün bile beynimde "hey now, you're a rockstar" çaldığını biliyorum yürürken. Ama şu an baktığımda, bütün konser gazından kurtulmuş olarak, yani bütün övgülerden ve o övgülerin etkilerinden uzak bir yerde; konser keyifliydi. Gerçekten keyifliydi.

• Yora'ya gelince, Yora güzeldi. Yora güzeldir zaten. Her daim güzeldir. Akustik bir şarkıyla başlamanın dezavantajını yaşamış olsalar da ikinci şarkıdan itibaren seslerini duyurdular, hepimiz keyifle dinledik, hatta en son yeni/yarım bir bestelerini bile çaldılar, o derece. Herkes eş-dosttu zaten, arka bahçemizde konsere çıkmış gibiydik hepimiz, belki de bu yüzden keyifliydi bilmiyorum.