HMK-70

• İnsan uzun süre yazmayınca, tekrar blog başına oturduğunda bir afallıyor, "ne yapıyordum ben, bi şey yazacaktım ben" hissiyatına giriyor. Hissiyatı arttırmak için hemen masa lambamı açıyorum. Oda lambamı açık bırakırsam ışıktan, kapatırsam romantizmden öleceğim. İkilemler arasında debeleniyorum.

• İnternetim bugün bağlandı, yıldız koyduğum, internetim yokken "sonra okuyayım" diye işaretlediğim bir sürü sayfa beni bekliyor, ne zaman okurum bilmiyorum. Halbuki feysbukta hiçbir şey olmamıi mesela, kimse yeni bir ilişkiye başlamamış, hiç yeni "çok eğleniyoruz" fotoğrafı yüklenmemiş (gerçi benim var bir tane, Ece yüklemiş sağolsun:)), spekülatif duvar yazıları yok, olanlar da "meh" dedirtiyor. Feysbuku neden taktın bu kadar derseniz, takmadım, sadece cümleye başlayınca sonu gelmedi.

• Ece kendisinden bahsetmemi istedi. Ece naber lan? Neden bilmem, iki sene önceki Robbie Williams Tribute konserine gidemememiz geldi aklıma bugün servis beklerken. Allah ikimize de akıl fikir versin dedim sonra.

• Ayın sekizinde hem Lemur, hem 7 Pink Floydlar ve 2 Prenses konseri var. Biri Peyote'de, müzik kulübünün akşamı dahilinde, diğeri Babylon'da. Babylon'daki konserin ilk yarısına gidemiyor olmam bir yana, Peyote-Babylon koşuşturmacaları neşe dolu olacak. Soundcheckleri saymıyorum. Hayırlısı...

• Duvara ne assam ki? The Wall, yani Du-var.

• Hiçbir şey değil, internete en çok soulseek'e tekrar kavuştuğum için sevindim yahu. Ay lav yu soulseek.

• Bunlar da İzmir'deki son günümden fotoğraflar. Tam bir hafta öncesidir. Cansu Hanım, Ay hanores ve ben, biraz da Serkan, orada burada sürterken:

• Son olarak... Hani demiştim ya, hastasıyım anneannemin diye. Bu da babaannemle rahmetli dedemin düğün fotoğrafı. Dedemi hiç tanımadım, ama babaannemin de hastasıyım:) (Not: Evet, alttaki de benim parmağım. Onun o kadar hastası olmayabilirim.)