Sağanak yağmurlu şarkı

Şimdi, şöyle hiç tahmin etmediğim bir durum oluştu; ben buradaki havadan çok sıkıldım. Daha doğrusu, sıkılmak yanlış bir kelime, zira yağmurlu havalar candır. Ama İzmirli bir insan olarak Haziran ortasında hala montla geziyor olmayı kabullenemiyorum. Hırkaya razıyım, kapalı havayla ve hatta yağmurla da sorunum yok, ama mont ne yahu? Millet Umut Sarıkaya'dan "Mont Beni" şiirini okumaya başlayalı 2 ay oluyor, biz hala üşüyoruz ulan.

Ama konumuz bu değil. Yani, bu durumla uzaktan alakalı, bu durumdan sıkılmak yerine ölümüne keyif aldığım anlarla ilgisi var biraz. Biraz da arkadaşlıklar, dostluklar, muhabbetler ve gülme krizleri...

Ani bir kararla Türkiye'ye gittiğimde, aylardır göremediğim, askere bile uğurlayamadığım canım arkadaşım Emir Bey ile bir kayıt yapmamız tabii ki kaçınılmaz oldu. Ne kaydedelim, ne yapalım derken, nasıl oldu bilmiyorum, ama işte o keyif anlarına dair şu şarkıyı kaydediverdik.

Sözler ve müzik bana, gitarlar ve düzenleme Emir Bey'e ait. Sözler ise şu şekil, bu şekil:

Gökyüzü dökülür sanki bahçeye
Saklanmam, seyrederim uzaktan
Yağmur damlaları değerken ayağıma
Bundan büyük huzur yok

Erken kalktım, neden bilmem
Kahve yaptım kendime
Ve fark ettim verandada otururken
Bugün hiç işim yok

Yağmurun hatırlattığı her gün
Canlanıyor bahçede
Yağmurda yürüdüğüm her yol
Uzuyor önümde

Ve ben günleri izlerken
Yağmur damlaları ayağıma değerken
Kahvem bitmek üzereyken
Bundan büyük huzur yok