Tabii ki şu ara yapması gereken işten kaçan bir insan olmamın bu haftasonunun bu şekilde geçmesine etkisi büyük. Bir de daha önce denk geldiyseniz, bizim Can Bey ile ara ara gaza geldiğimizi, ama 5 yıllık ara gaz sürecinde son bir seneden verim alabildiğimizi belki hatırlarsınız. Kendisiyle bir önceki maceramız, hiçbir şey yemeden besteleyip kaydettiğimiz şarkı "Kimler var, Rwanda?" ve Burger King konuluydu.
Can Bey ile zaten bir takım zibidilikler peşindeyiz, lakin bütün bunlardan bağımsız olarak, kendisi geçen gece beni arayıp "Yea biz kayıt yaptık" dedi. Ben de durur muyum, yapıştırdım cevabı. Cevabı yapıştırırken çoktan ayakkabılarımı giymiş, Can'ın arkadaşı Rutger'in bana on dakika uzaklıktaki evine doğru yola çıkmıştım.
Alakasız bir yerde de belirttiğim gibi, sanırım yapılması gerekenlerden kaçmak için en güzel bahane şu yukarıdaki...
Rutger bir squatta yaşıyor. Daha doğrusu squat olmaması için organize halde insan yerleştirilmiş dev bir okulda. Yani, terk edilmiş bina işgal edilmesin diye bilinçli olarak belli aracılar binaya kiracı yerleştiriyorlar. Söz konusu kiracı çok düşük bir kira ya da sadece masrafları ödüyor. Tek problem, iki taraf da bir taahhütte bulunmadığı için sizi aniden çıkarabiliyorlar evden. Sanırım bina kocaman bir okul olunca bu düşük bir ihtimal. Dolayısıyla olan biten tek şey Rutger'in iki odasını da gördükten sonra kıskançlıkla küfretmek oluyor.
"Siz burada görmüyorsunuz ama benim baya güzel ve büyük bir plak koleksiyonum, duvarında kocaman bir kara tahta olan bir oturma odam ve ucundan gördüğünüz mütevazı bir stüdyom var."
Sonuç olarak gecenin bir yarısı söz-vokal yazıp söyledik, kaydettik, oynadık. Sonra onlar oynamaya devam ettiler şarkıyla. Aslında kayıt neredeyse hazır, ama hem hazır olmadan, hem de diğer arkadaşlar paylaşmadan paylaşmak olmaz. Onun yerine aşağıda Can'ın geri vokal yaptığı, benim ise iPad ile internet avına çıktığım görülebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder