Pepermunt

 Buralarda Kasım-Aralık aylarının özeti...

• Aslında hiç ilginç değildir ki, biri İstanbul'da, diğeri İzmir'de olmak üzere iki çok yakın arkadaşım askere gidiyor; Emir Bey ve Ayhan Bey. Yahu havaya atamadım, otobüsleri giderken el sallayamadım, ne biçim iş... Neyse ki ben Türkiye'ye temelli dönmeden onlar askerlikten dönecek muhtemelen.

• Bir sürü şey oluyor, yazmıyorum. Üniversite hayatımı geçirdiğim döngünün içinde bir kez daha yer almaktan gurur duyarım: çalışmak için başka şeylerle uğraşmama kararı-çalışmamak-alınan karar nedenli başka bir şey de yapmamak. Bu zinciri kırdığım an şu andır sayın seyirci. Onun dışında aslen aşağıdaki pozda sabitlenmem lazım.

• Önümüzdeki iki haftadan sonra dersim ya da sınavım yok, sadece tezim var. Daha doğrusu, önümüzdeki iki hafta, sonraki ayları belirleyecek gibi. Hayırlısı diyerek sıyrılmak lazım şu an işin içinden.

• Psikolojik test yapma bahanesiyle Raquel ile birlikte bu sefer de Antwerp'teydik, Surali'nin kardeşini ve kuzenini test etmek üzere Ribadiya ailesine misafir olduk. İnanılmaz Hint çayları içtik, çok güzel insanlar tanıdık. Sonra evden ayrılıp kendimizi Antwerp sokaklarına vurduk. Kendimizi vurduğumuz sokakların sonunda TABİİ Kİ BİR "CHRISTMAS MARKET" VARDI. Maastricht'in pazarının dandikliği ve Liege'in yarattığı ufak çaplı hayal kırıklığından sonra Antwerp pek güzel geldi...

 

• Ve evet, Antwerp çok güzel şehir. Belçika'yı neden bu kadar çok sevdiğimi bilmiyorum, ama her şehrine ayrı hastayım.

• Kötü şarap kötüdür. Dudaklarınızı boyayan şarap rezalettir. Hem kötü, hem de dudakları boyayan şarabı ne siz sorun, ne ben söyleyeyim.

• Peki, demezler mi adama, 3-4 ay boyunca doğru dürüst diyalog kurmadığın ev arkadaşlarınla, onlarla geçirdiğin son iki haftada niye iyi arkadaş olmaya başlarsın? Tadı damağında kalsın diye mi? Hayır, bu hep böyle oluyor. 4 sene burada kalayım, yine son bir ayda arkadaş olurum kesin.

• Günün birinde obez olursam hep tuzlu fıstıktan...