Teknoloji & Keyif, 1.bölüm

Saat sabahın dokuzu, pitlerde masaya eğilmiş, arabasının yanına yatmış, uyuyakalan öğrenciler var, bir de onları rahatsız etmeden çalışmaya devam edenler. Belli ki dönüşümlü çalışıyorlar, belli ki uyuyanlar sabaha kadar çalışmış. Pazartesi günü başlayan hafta, 2005’ten beri yarışlara katılan binlerce öğrenci için hem araçlarının gergin hazırlanma sürecini, hem de dostluğu ve eğlenceyi temsil ediyor. Ve süreç ne kadar gergin geçerse geçsin, bütün öğrencilerin aklında geleceğin binek araçlarına örnekler tasarlayıp gerçekleştirebilmenin mutluluğu var. Takımlara araçlarının özelliğini sorduğunuzda, çoğunlukla şu cevabı alıyorsunuz: “Motoru ve panelleri dışında her şeyi biz yaptık...” Bunun yanında Sponsorların “Ne gerek var ki üretim için para harcamaya? Hazırını alın...” dediklerini anlatıyor Gazi Üniversitesi Teknoloji Topluluğu takım kaptanı. İnsanların bu olaya bir bilimsel proje olarak bakmamasından, mühendisliğin sadece problem çözmeye indirgenmesinden şikayetçi. Belki de sırf bu yüzden, bu yarışların devam etmesini, bu yarışa katılmanın kendi okulu için gelenekselleşmesini istiyor. “Birinci olmayı elbette herkes ister..” diyor, “Ama alınan kupa, kazanılan diğer şeylerin yanında çok değersiz kalacak."

Bilim Teknik'te bu ay çıkan yazımın başlangıcı bu, konusu ise (tabii ki yeterince bilimsel ve teknik bir insan olmamamdan da kaynaklı olarak) teknolojiyi üretmekten alınan keyif. Zira bir sürü üniversite takımı, beş yüzden fazla öğrenci, kendi güneş enerjili ya da hidromobille çalışan otomobillerini üretti, ve üretim aşamasının önemli bir kısmı da İzmir Yarış Pisti'nde gözlemlenebilir haldeydi.

Tabii ki zorluklar var. Düzenleyen kuruluş Tübitak olduğu için dergide yazmam doğru olmazdı, ama hiçbirimiz her şeyin mükemmel gittiğini, herkesin gerekli maddi kaynağa çok kolay ulaştığını, herkesin tam anlamıyla doyduğunu, her şeyin her takım için yolunda gittiğini iddia edecek de değiliz.

Yine de, sadece yarıştan önceki bir haftayı izlemek, öğrencilerle sohbet etmek, onların çalışmalarını, birbirlerine yardım etmelerini görmek o kadar hoş ki. Yarışın bütün anlamını yarışa değil de sırf bu bir haftaya yükleyebiliyorum sanırım.

Dipnot 1: Birkaç farklı nedenden dolayı bu yazı bu kadar gecikti, ve birkaç farklı nedenden dolayı da iki ya da üç bölüm olacak. Bu bölümde gördüğünüz fotoğraflar yarış öncesine ait, bir sonraki yazıda yarış sonrasına dair fotoğrafları göreceksiniz.

Dipnot 2: Bilim Teknik'te her takımın ismini geçirmeye çalıştım, ama pek başarılı olamadım. İsmini geçirmediğim takımların fotoğrafını koymak istedim, ama o da bazı aksiliklere kurban gitti. Dolayısıyla yazıda ismi geçmeyen takımlardan çok çok özür dilerim.