18 Temmuz 2010 Pazar

Gülben Ergen on yıl sonra esmer olmuş...


Bu kadar zamandır yazmıyor olmamı eşeklikle bağdaştırabileceğimiz gibi, aslında tamamen sırasıyla vakit/internet/bilgisayar noksanlığına da bağlayabiliriz. Başta vakit yoktu, sonra internet, internet olduğunda bilgisayarım yoktu ve evet, sonra da üşendim; bugünlere üşenerek geldik sayın seyirciler.


İşte bu geliş yolunda, annemin ve dayımın doğumgününü de ailecek kutladık; ki bu kutlamasever aileye anneannem, babaannem, Aysel Teyze ve kızı Mona Teyze ve kızı Aslı, dayım, yengem ve dayımın beraber iş yaptığı, feysbukta genelde İTALYAN olarak etiketlenen Andrea Efendi de dahildi.

Bir sanat olarak; İtalyan...

Elbette ki bu güzide kutlamada bir takım mangallar yakıldı, şampanyalar patlatıldı, pastalar kesildi, hatta semaverde çay bile demlendi. Söz konusu gün, aynı zamanda 4 gün sürecek "İykidoğdunZeynep Festivali"nin de başlangıcı olacaktı.







Aile toplantılarını çok severim, ama annemi daha da çok severim. Canım annem, iyi ki doğdun, iyi ki annemsin.

...

Bütün bunlara ek olarak:
1-Bu gece Ankara üzerinden İstanbul'a gidiyorum, ve hatta en az bir hafta İstanbul'dayım. Duyururumg.
2-Elbette gönül Tübitak'tan, Alternatif Enerjili Araçlardan falan bahsetmek istiyor, ama daha değil. Hatta belki Ağustos'ta.
3-Nispet yapmak gibi olmasın, ya da olsun yahu bana ne, şu anda Çeşme'deyim. Ve hayat bana güzel dostlar.

Hiç yorum yok: