Tamburu yokuştan

• Yurda hiç uğramıyorum, ölümüm bohemlikten olacak.

• Yok, ondan değil aslında, bir çeşit yoğunluktan. "Aa ne güzel biraz boş mu geçiyor ne? Biraz uyusam mı ya?" derken pötöröf diye çeşitli günlere kusuverdi konserleri ve etkinlikleri Şubat ayı. Misal en yakınından Emir Bey ile bu çarşamba Dunia'dayız. Onun dışında ver elini Mabel Matizler, 7pf2pler...

• Benim kardeşim yok, bir şekilde yurtlarda da hep bir odada tek başıma kalmış bir insanım. Şimdi hayatımda ilk defa bir oda arkadaşım var; Azeri bir doktor. Uyku düzenimin değişmesi dışında hiçbir şikayetim yok, ki söz konusu değişiklik daha çok uyumayı gerektirdiği için bünye bu durumdan çok mutlu. Akşamları televizyon seyredip meyve soyuyoruz, böyle bir hayatımız var.

• Ama işte yurttan çıkmaya çabalıyorum şu ara, bundan tamamen bağımsız. Değil mutfaktaki yemeklerimi, çamaşır deterjanımı bile bitiren komşularım olmasaydı bu kadar meyillenmeyebilirdim kaçmaya.

• Mabel Matiz konserinde Ceylan Ertem de ortalardaydı. Bir anında yakalayıp "Ya albümün çogzel, şarkıların çogzel, çogeyi" falan demek istedim, beceremedim. Sonra tam gideceklerken yakalayıp, bu sefer de toparlayamayıp "YEA SEN ÇOGZEL Bİ İNSANSIN" dedim. "Yok ya bugün çirkinim baya" dedi, "YOK YOK ÖYLESİN" diye iyice söylediklerim içinde debelendim. Buradan kendisine sesleniyorum; yalan söylemedim ama söylemek istediğim de o değildi yahu.

• Karaköy'e taşındık fakültecenek. Şimdilik keşif turlarındayız, nerede ne yeriz, nerede ne içeriz şeklinde. Ben seviyor Karaköy. Üstelik bir de cubaf efektiyle Sirkeci.

• İyiyim aslında mutluyum da ağır bir şeyler bindi omzuma. Ne ara bindiler ne zaman giderler bilmiyorum.